کد مطلب:276346 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:115
دعوت آن حضرت به سوی حق
در زیارت آن جناب آمده: سلام بر تو ای دعوت كننده الهی؛ و ای مظهر و آئینه صفات ربّانی! [1] .
و نیز در زیارت جامعه آمده است: سلام بر امامان دعوت كننده به سوی خدا و زمامداران هدایتگر.
و در حدیثی كه از عبد العزیز بن مسلم در كافی و كمال الدین منقول است، از حضرت ابوالحسن امام رضاعلیه السلام آمده كه فرمود: امام، امین خداوند در خلق اوست و حجّت او است بر بندگانش، و خلیفه او در بلادش، و دعوت كننده به سوی او، و مدافع از حقوق او است. [2] .
و در بحار از حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام روایت شده كه فرمود: چون خداوند اذن فرماید كه قائم - عجّل اللَّه فرجه الشریف - خروج كند، آن حضرت منبر می رود و مردم را به سوی خودش دعوت می كند و آن ها را به حقّ خدا سوگند می دهد و به حقّ خویش دعوت می نماید و این كه در میان آنان به شیوه و سیره رسول خداصلی الله علیه وآله رفتار خواهد كرد و همان عمل او را انجام خواهد داد. پس خداوند - جلّ جلاله - جبرئیل را می فرستد تا به نزد آن حضرت بیاید، كه بر حطیم نازل شود و به آن جناب عرض كند: به سوی چه چیز دعوت می نمایی؟ پس قائم او را خبر می دهد. آن گاه جبرئیل می گوید: من نخستین كسی هستم كه با تو بیعت می كنم، دستت را بده. پس بر دست او مسح می كند در حالی كه سیصد و ده و اندی
[ صفحه 165]
مرد (سیصد و سیزده تن) خدمتش حاضر شده اند، با آن حضرت بیعت می كنند و در مكّه می ماند تا وقتی كه اصحابش به ده هزار نفر برسند، سپس از آن جا به سوی مدینه می رود. [3] .
و از حضرت ابوجعفر باقرعلیه السلام در خبر طولانی آمده كه: سپس می رود مردم را به كتاب خدا و سنّت پیغمبرصلی الله علیه وآله و ولایت علی بن ابی طالب علیهما السلام و بیزاری از دشمنان دعوت می كند. [4] .
و از همان حضرت روایت است كه فرمود: هنگامی كه قائم ما بپاخیزد مردم را به سوی امر جدید دعوت خواهد كرد، چنان كه رسول خداصلی الله علیه وآله این كار را كرد و اسلام غریبانه آغاز شد و به حال غربت باز خواهد گشت، پس خوشا به حال غریبان. [5] .
و از ابوبصیر از حضرت ابوعبد اللَّه صادق علیه السلام روایت است كه فرمود: اسلام غریبانه آغاز شد و به همان حال هم باز خواهد گشت، پس خوشا به حال غریبان. ابوبصیر می گوید: عرض كردم: أصلحك اللَّه، این سخن را برایم شرح فرمای. فرمود: دعوت كننده از ما دعوت تازه ای آغاز می كند، هم چنان كه رسول خداصلی الله علیه وآله دعوت كرد. [6] .
و نیز در زیارت جامعه آمده است: سلام بر امامان دعوت كننده به سوی خدا و زمامداران هدایتگر.
و در حدیثی كه از عبد العزیز بن مسلم در كافی و كمال الدین منقول است، از حضرت ابوالحسن امام رضاعلیه السلام آمده كه فرمود: امام، امین خداوند در خلق اوست و حجّت او است بر بندگانش، و خلیفه او در بلادش، و دعوت كننده به سوی او، و مدافع از حقوق او است. [2] .
و در بحار از حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام روایت شده كه فرمود: چون خداوند اذن فرماید كه قائم - عجّل اللَّه فرجه الشریف - خروج كند، آن حضرت منبر می رود و مردم را به سوی خودش دعوت می كند و آن ها را به حقّ خدا سوگند می دهد و به حقّ خویش دعوت می نماید و این كه در میان آنان به شیوه و سیره رسول خداصلی الله علیه وآله رفتار خواهد كرد و همان عمل او را انجام خواهد داد. پس خداوند - جلّ جلاله - جبرئیل را می فرستد تا به نزد آن حضرت بیاید، كه بر حطیم نازل شود و به آن جناب عرض كند: به سوی چه چیز دعوت می نمایی؟ پس قائم او را خبر می دهد. آن گاه جبرئیل می گوید: من نخستین كسی هستم كه با تو بیعت می كنم، دستت را بده. پس بر دست او مسح می كند در حالی كه سیصد و ده و اندی
[ صفحه 165]
مرد (سیصد و سیزده تن) خدمتش حاضر شده اند، با آن حضرت بیعت می كنند و در مكّه می ماند تا وقتی كه اصحابش به ده هزار نفر برسند، سپس از آن جا به سوی مدینه می رود. [3] .
و از حضرت ابوجعفر باقرعلیه السلام در خبر طولانی آمده كه: سپس می رود مردم را به كتاب خدا و سنّت پیغمبرصلی الله علیه وآله و ولایت علی بن ابی طالب علیهما السلام و بیزاری از دشمنان دعوت می كند. [4] .
و از همان حضرت روایت است كه فرمود: هنگامی كه قائم ما بپاخیزد مردم را به سوی امر جدید دعوت خواهد كرد، چنان كه رسول خداصلی الله علیه وآله این كار را كرد و اسلام غریبانه آغاز شد و به حال غربت باز خواهد گشت، پس خوشا به حال غریبان. [5] .
و از ابوبصیر از حضرت ابوعبد اللَّه صادق علیه السلام روایت است كه فرمود: اسلام غریبانه آغاز شد و به همان حال هم باز خواهد گشت، پس خوشا به حال غریبان. ابوبصیر می گوید: عرض كردم: أصلحك اللَّه، این سخن را برایم شرح فرمای. فرمود: دعوت كننده از ما دعوت تازه ای آغاز می كند، هم چنان كه رسول خداصلی الله علیه وآله دعوت كرد. [6] .
[1] احتجاج: 277:2.
[2] كافي: 200:1؛ كمال الدين: 678:2.
[3] بحار الانوار: 337:52.
[4] بحار الانوار: 342:52.
[5] بحار الانوار: 366:42.
[6] بحار الانوار: 366:42.